Tarihsel Kapitalizmin Cinsellik Hegemonyaları

<p class="p1"><b>Eşcinsellik ve Kapitalizm&nbsp;</b></p><p class="p2">Baskı hipotezine Michel Foucault’nun getirdiği eleştiriden bu yana tarihçilerin cinsel özgürleşme politikalarına yönelik tutumları büyük ölçüde agnostik oldu. Bu tutumun cinsel özgürlük ve kısıtlama diyalektiğini kavrama biçiminin karikatürize hali, bizzat özgürlükçülere ait olan cinsel açıdan baskılanmış bir toplumun belki biraz abartılmış portresinin karşısında yer alır. Sonuç olarak ortaya çıkan cinselliğin tarihi, kişinin bakış açısına bağlı olarak komik veya trajik bir önem kazanan maskeli bir drama gibi ilerler. Françoise Barret-Ducrocq <i>Love in the Time of Victoria</i>’da [Viktorya Zamanında Aşk] şöyle yazar: “Doktorlar, reformcular, Hıristiyanlar, eğitimciler,” “konuşma, jest ve giyimin” mütevazı görünümlü yüzeyinin altından ilerleyen “dayatmacı bir söylemsel akıntı” içinde boğuluyorlardı.”1...</p>